ΓΑΡΔΕΝΙΤΣΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ

Πάσχα στη Μάνη Η Μάνη την άνοιξη ντύνεται στα χρώματα των αγριολούλουδων, ευωδιάζει από τα αρώματα της φύσης και μοιράζεται με τον επισκέπτη κατανυκτι κά έθιμα με φόντο το πέτρινο τοπίο. Το ψητό αρνί, τα κόκκινα αυγά και οι γαλακόπιτες είναι τα τρία απαραίτητα εδέσματα της λαμπρής, παμπάλαια καθιερωμένα. Πρωί - πρωί μόλις βγει ο ήλιος της Λαμπρής, αρχίζει στα χωριά το ψήσιμο του αρνιού στη σούβλα. Ανάβουν έξω από το σπίτι τη φωτιά με κληματόβεργες, που κάνουν το σφαχτό πιο νόστιμο. «Το ψήσιμο είναι τέχνη», λένε οι τσομπάνηδές μας. Αναλαμβάνει λοιπόν ο πιο έμπειρος του σπιτιού. Αρχίζει το γύρισμα της ξύλινης σούβλας σιγά - σιγά, κι' όχι πολύ κοντά στη φωτιά, για να μην «πάρει», να μη φρυγανισθεί το αρνί πριν της ώρας του. Όσο ροδίζει και ζεσταίνεται, τόσο πλησιάζει τη φωτιά η σούβλα. Δίπλα ετοιμάζονται τα κοκορέτσια, τα γλυκάδια και οι μεζέδες για να συνοδεύσουν τα ποτήρια το κρασί, που θα πιούν οι παρέες των συγγενών και φίλων, περνώντας απ’ τις ψησταριές να πουν τα «

Στη Φώτο η Πολυτίμη (Πετρού) η Μαντουβαλίνα απο τη Κοίτα  και ως κοπέλα απο το ψίο. Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας σήμερα και ειναι μια ευκαιρία να αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτό το πλάσμα που μας συγκινούσε και μας συγκινει περισσότερο σε αυτόν τον Τοπο...Τη Γυναικα της Μανης! Μάνα, αδερφή, σύζυγος, γιαγιά, ερωμένη, φίλη. Από όποια σκοπιά και να το δούμε η γυναίκα ήταν κ είναι το άλφα και το ωμέγα της ζωής μας. Είναι τόσο σημαντικός ο τρόπος που επηρρεάσε και επηρρεαζει τις ζωές μας, τόσο μοναδικός που αν δεν υπήρχε αυτή δεν θα είχαμε και εμεις λόγω ύπαρξης... Η δύναμη της τεράστια. Τα ψυχικά της αποθέματα επίσης. Ο ρόλος της? Καταλυτικός. Μια γυναίκα μας φέρνει στον κόσμο, μια γυναίκα μας δίνει την πρώτη τροφή, μας μεγαλώνει, μας μαθαίνει τα πρώτα μας βήματα, μας αγαπάει, μας εκνευρίζει, μας συγχωρεί, μας κάνει να αισθανόμαστε υπέροχα αλλά και άσχημα. Η ψυχή της μιά άβυσσος! Όλα απ'αυτήν ξεκινούσανε...και το απ'το δικό της χάδι, μόνο, γαληνεύανε! Η γυναίκα

Στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Αρεόπολη συγκεντρώθηκαν οι πρόκριτοι της Μάνης και όλοι οι ένοπλοι Μανιάτες με αρχηγό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που είχε εκλεγεί αρχηγός από τη Συνέλευση των Κιτριών. Εκεί μετά τη δοξολογία, μπροστά στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, ύψωσαν το λάβαρο του Αγώνα, δηλαδή τη Μανιάτικη Σημαία. Η σημαία ήταν λευκή, με μπλε σταυρό στη μέση. Στη πάνω πλευρά έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και στη κάτω το ένδοξο «ΤΑΝ ‘Η ΕΠΙ ΤΑΣ». Εκεί κήρυξαν το πόλεμο στη Τούρκικη αυτοκρατορία, γι’ αυτό η σημαία τους έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και όχι «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», επειδή η Ελευθερία για τους Μανιάτες ήταν δεδομένη. Επανάσταση έκαναν οι υπόλοιποι Έλληνες που διεκδικούσαν την Ελευθερία τους. Τον παρακάτω όρκο απάγγειλε ο ιερός κλήρος και επαναλάμβαναν οι αρματωμένοι Μανιάτες: «Ορκίζομαι, εις το όνομα του Παντοδύναμού μας Θεού, εις το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδος, να χύσω και την υστέραν ρανίδα του αίματός μου, υπέρ πίστεως και Πατρίδος. Ορκίζομ

Πλήρη αλλαγή σκηνικού στον τρόπο ανάδειξης τοπικών αρχών έχει φέρει το νέο θεσμικό πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης «Κλεισθένης 1». Με την απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα αλλάζει ριζικά η κατανομή εδρών στα δημοτικά και στα περιφερειακά συμβούλια, ωθώντας τις παρατάξεις σε συνεργασίες και προγραμματικές συγκλίσεις καθώς καθίσταται πολύ πιο δύσκολη η αυτοδυναμία. Οι έδρες των αυτοδιοικητικών συμβουλίων θα κατανέμονται αναλογικά με βάση τις ψήφους που συγκεντρώνει κάθε συνδυασμός στον πρώτο γύρο. Τυχόν αδιάθετες έδρες θα κατανέμονται με βάση τα αχρησιμοποίητα υπόλοιπα. Σε περίπτωση που ένας συνδυασμός λάβει ποσοστό πάνω από το 50% κατά τον α’ γύρο τότε θα έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο συμβούλιο και δεν θα απαιτηθεί νέα διαδικασία για την εκλογή Δημάρχου. Σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρξει επαναληπτική διαδικασία, για την εκλογή μόνο του Δημάρχου, ανάμεσα στους επικεφαλής των δύο πρώτων συνδυασμών. Σημειώνεται ότι, το σύστημα της απλής αναλογικής εφαρμόζεται και

Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΨΩΜΙΟΥ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΜΑΝΗ. Ο Μανιάτικος Φούρνος και η Παρασκεύη του Ψωμιού στη Μάνη. Ηταν.. το Θέρισμα.. το αλώνισμα... Η διαδικασία του ζυμώματος... Το άναμα του φουρνόξυλου... Οι μυρουδιές... Οι θύμιζες μιάς Μανιάτισσας... Το αλεύρι δεν είταν αγοραστό αλλά η κάθε οικογένεια είχε σπείρει, θερίσει(Ιούνης ο Θερισμός), αλωνίσει, καθαρίσει το σιτάρι! Για να το κάνει αλεύρι.Ο Άνδρας του σπιτιού πήγαινε το σιτάρι, φορτωμένο στο Μουλάρι η στο Γαιδούρι σε σακιά στο Μύλο (τότε του Δραγκουλόγκωνα στη Μίνα) να το το αλέσει. Αυτή ή δουλειά ήταν κοπιαστική!! Και αυτή η δουλειά ήταν μόνο για το ψωμί...  Όλα τα Παλιά Σπίτια στη Μάνη είχαν τον Φούρνο τους και το μύλο τους(δύο μικρές στρογγυλές μυλόπετρες που βάζανε ανάμεσα γένημα ή Στάρι ακόμα πιο παλιά για να τα αλέσουνε να βγεί το αλεύρι) Σπίτι χωρίς φούρνο σπάνια δεν υπήρχε κι αυτό γιατί ψωμί έτοιμο δεν πουλιόταν τότε. Αν κάποια οικογένεια τύχαινε να μην έχει, τότε ζύμων

Η ΜΑΝΙΑΤΙΣΣΑ:  ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ 20 Ιουλίου γεννήθηκε. 23 Ιουλίου του 1996 Εφυγε. Τι κι αν πέρασαν  τόσα χρόνια  από την ημέρα που έφυγε; Τι και αν η  Αλίκη Βουγιουκλάκη  δεν μένει βιολογικά πια εδώ; Οι ταινίες της προβάλλονται ακόμα και εκτινάσσουν τα ποσοστά τηλεθέασης, ό,τι την αφορά «πουλάει» τρελά και ενδιαφέρει τον κόσμο απίστευτα! Γιατί; Επειδή είχε κάτι το μαγικό που την έκανε νούμερο ένα από την στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Αυτό το ιδιαίτερο χάρισμα που εκτός από το ταλέντο την τοποθέτησε στην καρδιά των Ελλήνων σε περίοπτη θέση! ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΠΟΥ Η ΜΑΝΗ ή Ο ΔΗΜΟΣ.ΑΝ.ΜΑΝΗΣ  ΔΕΝ  ΕΧΕΙ ΤΙΜΗΣΕΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΤΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ  ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ..  23 Ιουλίου του 1996 ήταν γραφτό να φύγει από τη ζωή. Θυμόμαστε σήμερα την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Μια Αλίκη που μόνο διάφανη δεν ήταν. Είχε επιλέξει να αφήσει σκόπιμα στο σκοτάδι ουκ ολίγες πτυχές της ζωής της. Πρώτα και κυριότερα την ημερομηνία της γέννησής της, μυστικό επτασφράγιστο που