Η ΜΑΝΙΑΤΙΣΣΑ: ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ
Η ΜΑΝΙΑΤΙΣΣΑ: ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ
20 Ιουλίου γεννήθηκε. 23 Ιουλίου του 1996 Εφυγε.
Τι κι αν πέρασαν τόσα χρόνια από την ημέρα που έφυγε; Τι και αν η Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν μένει βιολογικά πια εδώ; Οι ταινίες της προβάλλονται ακόμα και εκτινάσσουν τα ποσοστά τηλεθέασης, ό,τι την αφορά «πουλάει» τρελά και ενδιαφέρει τον κόσμο απίστευτα! Γιατί; Επειδή είχε κάτι το μαγικό που την έκανε νούμερο ένα από την στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Αυτό το ιδιαίτερο χάρισμα που εκτός από το ταλέντο την τοποθέτησε στην καρδιά των Ελλήνων σε περίοπτη θέση! ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΠΟΥ Η ΜΑΝΗ ή Ο ΔΗΜΟΣ.ΑΝ.ΜΑΝΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΜΗΣΕΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΤΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ..
ΤΟ ΕΡΕΙΠΟΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΤΗ ΛΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ
Με τον ΕΘΝΑΡΧΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ (Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής της είχε ζητήσει τότε να κατέβει μαζί τους στις εκλογές. Του απάντησε λοιπόν: “Πρόεδρε, πόσο είχες στις τελευταίες εκλογές;” Λέει ο Καραμανλής “51%”. “Εγώ όμως”, του απάντησε, “έχω 100%”
Με τον Τοτε Διάδοχο κ Αργοτερα Βασιλιά ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
ΑΛΙΚΗ Όταν το 1960 ο πρίγκηπας Κωνσταντίνος μαζί με τις αδερφές του επισκέφθηκε την Αλίκη Βουγιουκλάκη στα γυρίσματα της ταινίας Το κλωτσοσκούφι
Αλικη-Μελίνα-Ανδρέας-Δήμητρα Παπανδρέου-Λιάνη
Αλικη-Τζένη
Η Αλίκη πάνω σε μια καμήλα. Η σκηνή αυτή από την ταινία "Υπολοχαγός Νατάσσα"δεν βγήκε ποτέ στους κινηματογράφους, μιας και τόσο η ενδυμασία της Αλίκης όσο και το όλο σκηνικό δεν ταίριαζε στη δομή του σεναρίου!
ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ-ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ-ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ
Ταινίες στις οποίες συμμετείχε:
1953-54: Φουσκοθαλασσιές, του Δ. Μπόγρη
Καλοκαίρι 1954: Ρωμαίος και Ιουλιέτα, του Σαίξπηρ
1955-56: Η πινακοθήκη των ηλιθίων, του Ν. Τσιφόρου
1955-56: Ηθοποιός Κην, του Αλ. Δουμά
1955-56: Σιμούν, του Αν. Ρ. Λενορμάν
1956-57: Ντούο Σεμπαστιάν, των Χ. Λιντσάιο και Ρ. Κρόουζ
1956-57: Η θεατρίνα, των Σ. Μομ και Γκ. Μπόλτον
Καλοκαίρι 1957: Το κοντσέρτο, του Χ. Μπαρ
1957-58: Ο άγονος κήπος, του Ε. Μπάνιολντ
1957-58: Το δίχτυ της αράχνης, της Άγκ.Κρίστι
1958-59: Ωραία μου κυρία, του Τζ. Μπ. Σω
1959-60: Τόπο στα νιάτα, της Λ. Φοντόρ
1960-61: Ο πρίγκιψ και η χορεύτρια, του Τ.Ρόμαν
1960-61: Φτωχό σαν σπουργιτάκι, του Λ. Φοντόρ
1961-62: Αποκτά δικό της θίασο.
Περιοδεία σε διάφορες πόλεις και χωριά της Ελλάδας και στην Κύπρο. Παίζονται τα έργα «Ωραία μου κυρία», «Τόπο στα νιάτα», «Πειρασμός», του Γρ. Ξενόπουλου, «Τρελό καλοκαίρι», του Ε. Κέρκλαν και «Φτωχό σαν σπουργιτάκι»
Καλοκαίρι 1962: Οδός Ονείρων, του Μάνου Χατζιδάκι
1962-63: Καίσαρ και Κλεοπάτρα, του Τζ. Μπ. Σω
1962-63: Χτυποκάρδια στο θρανίο, του Αλ.Σακελάριου
Καλοκαίρι 1963: Περιοδεία στην Κωνσταντινούπολη, Μυτιλήνη και Χίο με τα έργα «Ωραία μου κυρία», «Τόπο στα νιάτα», «Σωφερίνα», «Πειρασμός» και «Φτωχό σαν σπουργιτάκι»
1963-64: Μια Κυριακή στη Νέα Υόρκη, του Ν. Κράσνα
1963-64: Περάστε την πρώτη του μηνός, των Ισ. Μπέκερτ και Στ. Αντοργιάν, Η Αλίκη, από αυτή τη σεζόν, γίνεται συνθιασάρχης με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ
1964-65: Κολόμπ του, Ζ. Ανουίγ
1964-65: Πειρασμός, του Γρ. Ξενόπουλου
1965-66: Ο κόσμος, της Σούζι Βογκ και του Π. Όσμπορν
1965-66: Η κόρη μου η σοσιαλίστρια, του Αλ.Σακελάριου
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ από 20 Απριλίου 1966 και συνεχίζεται και την καλοκαιρινή περίοδο 1966 στην Αθήνα στο θέατρο ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ από 22 Ιουνίου 1966.
1966-67: Του φτωχού τ΄αρνί, του Στ. Τσβάιχ
1966-67: Αχ, αυτή η γυναίκα μου, των Ν. Τσιφόρου και Π. Βασιλειάδη
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ από 30 Απριλίου 1967 και συνεχίζεται και το καλοκαίρι του 1967 στην Αθήνα στο θέατρο ΜΙΝΩΑ.
Καλοκαίρι 1967: Ζητείται νέα με προίκα, των Ν. Τσιφόρου και Π. Βασιλειάδη
1967-68: Τόπο στα νιάτα, του Λ. Φοντόρ
1967-68: Γλυκιά μου Μπριζίτ, των Π. Γκαβό και Ρ. Σαρβέι
Καλοκαίρι 1968: Ζητείται νέα με προίκα (στη Θεσσαλονίκη)
1969-70: Αυτό που ξέρει κάθε γυναίκα, του Τζ. Μπάρι
1969-70: Ναταλί (Ήρθα και θα μείνω), των Ρ. Βενσύ και Ζ. Βαλμύ
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από 26 Απριλίου 1970 και παρουσιάζεται εναλλάξ με το έργο "Αυτό που ξέρει κάθε γυναίκα" , από 8 Μαίου 1970.
1970-71: Επτά χρόνια γάμου, των Π. Βασιλειάδη και Λ. Μηχαηλίδη
Ο θίασος Αλίκης Βουγιουκλάκη-Δημήτρη Παπαμιχαήλ, αποκτά στέγη, στο θέατρο «Αλίκη»
1971-72: Βασίλισσα Αμαλία, του Γ. Ρούσσου
Η παράσταση συνεχίζεται και το καλοκαίρι του 1972 στον Πειραιά στο θέατρο ΣΚΥΛΙΤΣΕΙΟΝ , από 8 Ιουνίου 1972.
1972-73: Οι φυλακισμένοι της 2ας λεωφόρου, του Ν. Σάιμον
1972-73: Η θεατρίνα, των Σ. Μομ και Γκ. Μπόλτον
Το καλοκαίρι του 1973 η παράσταση παρουσιάζεται σε περιοδεία στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και συνεχίζεται και την χειμερινή περίοδο 1973 - 74 στην Αθήνα στο θέατρο ΑΛΙΚΗ.
1973-74: Ωραία μου κυρία, του Τζ. Μπ. Σω
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από 14 Απριλίου 1974.
Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ αποχωρεί από το θίασο κι έτσι μένει η Αλίκη η μόνη θιασάρχης
1974-75: Μαντώ Μαυρογένους (Προδομένος λαός), του Γ. Ρούσσου
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ανεβάζει τη "Βασίλισσα Αμαλία" στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από 4 Μαίου 1975 και το καλοκαίρι του 1975 παρουσιάζει την "Θεατρίνα" στην Δυτική Γερμανία , το Λονδίνο , τις Βρυξέλλες και τη Ζυρίχη.
1975-76: Καμπίρια, του Ν. Σάιμον
Καλοκαίρι 1976: Πειρασμός, του Γρ. Ξενόπουλου
Σεπτέμβριος 1976: Η Αλίκη περιοδεύει στην Αυστραλία για να παρουσιάσει το έργο «Το κορίτσι με τη χρυσή καρδιά»
1976-77: Το νυφικό κρεβάτι, του Γ. Ντε Χάρτογκ
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από 10 Απριλίου 1977.
Καλοκαίρι 1977: Ωραία μου κυρία, του Τζ. Μπ. Σω
Η παράσταση συνεχίζεται και τη χειμερινή περίοδο 1977 - 78 στο Θέατρο ΑΛΙΚΗ.
.
Καλοκαίρι 1978: Cabaret, του Τζ. Μάστεροφ
Η παράσταση συνεχίζεται και τη χειμερινή περίοδο 1978 - 79 στο Θέατρο ΑΛΙΚΗ και στη συνέχεια μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ από 22 Απριλίου 1979 και για 3 βδομάδες
.
Καλοκαίρι 1979: Καμπίρια, του Ν. Σάιμον
1979-80: Η Αλίκη περιοδεύει σε πόλεις της Ελλάδας με το έργο «Νυφικό κρεβάτι»
Καλοκαίρι 1980: Εύθυμη χήρα, των Φρ. Λέχαρ, Β. Λεόν και Λ. Στάιν
1980-81: Τζούλια, του Μπ. Σλέιντ
1981-82: Εβίτα, των Τ. Ράις και Άν. Λ. Γουέμπερ
Η παράσταση συνεχίζεται και το καλοκαίρι του 1982 στο ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΙΚΗ.
.
1982-83: Η κυρία με τις καμέλιες, του Αλ. Δουμά
.
Καλοκαίρι 1983: Η εύθυμη χήρα, των Φρ. Λέχαρ, Β. Λεόν και Λ. Στάιν
.
1983-84: Βίκτωρ-Βικτώρια, του Ρ. Σίντσελ
Μεταφέρεται στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από τον Μάιο του 1984.
.
Ιούλιος 1984: Η Αλίκη περιοδεύει στην Αυστραλία με το έργο «Νυφικό κρεβάτι»
.
1984-85: Εκπαιδεύοντας, τη Ρίτα του Γ. Ράσελ (θιασάρχες είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ)
Στη συνέχεια η παράσταση μεταφέρθηκε και στη Θεσσαλονίκη και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα καθώς και στην Αμερική, τον Καναδά, την Αγγλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία, τη Γαλλία, την Ελβετία και την Κύπρο.
.
1986: Λυσιστράτη (Επίδαυρος), του Αριστοφάνη
Η παράσταση ανέβηκε και στο ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ
.
1986: Φιλουμένα Μαρτουράνο, του Εντ. Ντε Φίλιπο (θιασάρχες είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ)
Η παράσταση μεταφέρθηκε και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ από 19 Απριλίου 1987 και για ένα μήνα.
.
1986-87: Λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά, των Π. Μπεριγιέ και Ζ. Π. Γκρεντί
Η παράσταση συνεχίστηκε και το καλοκαίρι του 1988 στο Κηποθέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ και στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα
.
1989-90: Σίρλεϊ Βάλενταϊν, του Γ. Ράσελ
,
.
1990: Αντιγόνη (Επίδαυρος), του Σοφοκλή
Η παράσταση στη συνέχεια παρουσιάστηκε στην Καβάλα, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, τα Ιωάννινα , την Πάτρα, την Μεγαλόπολη και τον Πειραιά.
.
1990-91: Γλυκό πουλί της νιότης, του Τ. Ουίλιαμς
.
1991: Η κυρία δε με μέλλει, του Β. Β. Σαρντού
1992: Μις Πέπσι, της Π. Μπρινό
Στη συνέχεια η παράσταση ξεκινά περιοδεία σε όλη την Ελλάδα
1993-94: Ωραία μου κυρία, του Τζ. Μπ. Σω
Η παράσταση μεταφέρθηκε και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΕΓΝΑΤΙΑ από 2 Μαίου 1994 και για ένα μήνα.
1994-96: Η μελωδία της ευτυχίας, των Ρ. Ρότζερ και Όσ. Χάμερσταϊν
Η παράσταση συνεχίζεται και τη χειμερινή περίοδο 1995 - 96 στο θέατρο ΑΛΙΚΗ από τις 12 Οκτωβρίου 1995. Στη συνέχεια μεταφέρεται στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Πειραιά από 26 Ιανουαρίου ως 25 Φεβρουαρίου 1996. Και τέλος συνεχίζει στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ από 8 Μαρτίου 1996. Στις 28 Απριλίου 1996 η Αλίκη αποχαιρετά για πάντα, από σκηνής, το κοινό της που τόσο τη λάτρεψε...
Το θέατρο Αλίκη στην οδό Αμερικής 4, στο κέντρο της Αθήνας, θα μας θυμίζει πάντα την ύπαρξη της.
Ο Μάνος Χατζιδάκις και η Αλίκη Βουγιουκλάκη συνεργάστηκαν και στις ταινίες «Το κλωτσοσκούφι» (1960), «Μανταλένα» (1960), «Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961), «Η Λίζα και η άλλη» (1961), «Αλίκη» (1962) και «Χτυποκάρδια στα θρανία» (1963). Το τραγούδι «Μια περιπέτεια στη Νότιο Καρολίνα» (1959) είναι το μοναδικό σόλο τραγούδι της Βουγιουκλάκη, σε μουσική και στίχους του Χατζιδάκι, που δεν έχει κινηματογραφικές ή θεατρικές καταβολές. Με το Μάνο Χατζιδάκι συνεργάστηκαν δισκογραφικά και το 1970, στο άλμπουμ του συνθέτη «Επιστροφή», σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, όπου εμφανίζεται ως έκτακτη συμμετοχή, αφού τα τραγούδια του δίσκου ερμηνεύουν ο Γρ. Μπιθικώτσης και η Δ. Γαλάνη. Το τραγούδι στο οποίο συμμετέχει η Βουγιουκλάκη φέρει τον τίτλο «Το Δεσποινάκι» και το ερμηνεύει μαζί με τον Μπιθικώτση. Η τελευταία φορά που συνεργάστηκαν καλλιτεχνικά ήταν στο ανέβασμα της «Λυσιστράτης» το καλοκαίρι του 1986 στην Επίδαυρο.
Αξιοσημείωτα είναι τα τραγούδια «Θάλασσα πλατιά» (στίχοι Γ. Ρούσου), «Μέσα σ’ αυτή τη βάρκα» (στίχοι Μάνου Χατζιδάκι), «Τράβα μπρος» (στίχοι Αλ. Σακελλάριου), «Ξημερώνει» (στίχοι Β. Γκούφα), «Θαλασσοπούλια μου» (στίχοι Ν. Γκάτσου), «Κλωτσοσκούφι» (στίχοι Χρ. Γιαννακόπουλος - Αλ. Σακελλάριος) μαζί με τον Μπιθικώτση, «Σ’ αγαπώ» (στίχοι Αλ. Σακελλάριου) και «Ο αμαξάς» (στίχοι Αλ. Σακελλάριου).
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ερμήνευσε τα τραγούδια από τα «Χτυποκάρδια στα θρανία» και στην τουρκική γλώσσα, για την τουρκική εκδοχή της ταινίας.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ερμήνευσε κι ένα πλήθος ακόμα διαχρονικών τραγουδιών όπως: «Φως της αυγής» (στίχοι Β. Γκούφας), «Η νύχτα» (στίχοι Ν. Γκάτσος), «Ο Λευτέρης» (Ν. Γκάτσος), «Κατερίνα», «Ξανθομαλλού», «Ήλιος πάνω, ήλιος κάτω» (Γ. Μαρκόπουλος - Λ. Παπαδόπουλος), «Στον ήλιο του μεσημεριού», «Αλητάκι μπατηράκι» και «Η αγάπη θέλει δύο» μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ, «Άναψε μέσα μου φωτιά» (Ν. Μαμαγκάκη - Ντ. Δημόπουλου), «Μου αρέσουνε τ’ αγόρια» και «Άστο το χεράκι σου» (Κώστας Καπνίσης - Α. Σακελλάριος),«Νανούρισμα» (Μ. Λοΐζος - Λ. Παπαδόπουλος), «Χάλι γκάλι», «Το φεγγαράκι», «Το τιμόνι» (Γ. Λαβράνος - Α. Σακελλάριος), «Σήκω χόρεψε συρτάκι», «Η Κυριακή», «Δημήτρη μου», «Είναι το στρώμα μου μονό» (Γ. Ζαμπέτας), «Γείρε στην πέτρα» (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ, «Γεννήθηκα στον Πειραιά» (Γ. Κατσαρός - Πυθαγόρας), «Ποιος, ποιος, ποιος» (Γ. Κατσαρός - Πυθαγόρας), «Αλίμονο στα νιάτα μου» (Ν. Καλλίτσης - Κ. Λιακάκος) μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ και «Όσα δώσεις στην αγάπη» (Ν. Καλλίτσης - Κ. Λιακάκος) κ.ά.
Την περίοδο 1974-75 η Αλίκη Βουγιουκλάκη ανεβάζει την παράσταση Μαντώ Μαυρογένους του Γ. Ρούσου, τη μουσική της οποίας υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης, όπως και τη μουσική για την παράσταση της «Αντιγόνης» το 1990.
Το 1983-84 η Αλίκη ανέβασε το μιούζικαλ «Βίκτωρ - Βικτώρια» του Σίντσελ. Τη μουσική για την παράσταση έγραψε ο Θάνος Μικρούτσικος.
Το 1989 η Αλίκη Βουγιουκλάκη ανέβασε την παράσταση «Σίρλεϋ Βαλεντάιν» ερμηνεύοντας δυο τραγούδια των Κραουνάκη - Νικολακοπούλου, τα «Δεσποινίς Βαλεντάιν» και «Το σπίτι αυτό».
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 1996
Όταν μια μέρα θα φύγω από τη ζωή…Ε, πείτε πως χάσατε ένα χαμόγελο…
Η Ασθένεια..
Δεν της εφτανε η ταλαιπωρια απο την ασθενεια, επρεπε να φανει και δυνατη για τον κοσμο!Συγκλονιστική.
Η Πορεία προς την Αιωνιότητα..
Μετά την ολιγόμηνη μάχη με τον καρκίνο, η ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ καταλήγει τελικά στις 10:30 το πρωί της 23/7/1996. Στα πλάνα, από το Δελτίο Ειδήσεων του ΑΝΤ1 TV, με τον ΤΕΡΕΝΣ ΚΟΥΙΚ και τη ΣΟΦΙΑ ΤΣΙΛΙΓΙΑΝΝΗ, παρακολουθούμε το χρονικό της ημέρας με τις εκδηλώσεις των ανθρώπων που την λάτρεψαν (μικρών και μεγάλων), την πομπή που την ακολουθεί στην τελευταία της βόλτα στο "σπίτι της", το Θέατρο "ΑΛΙΚΗ" και το λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών, από το οποίο πέρασε σύσσωμος ο ελληνικός κινηματογράφος.
Το δελτίο ειδήσεων ολοκληρώνεται με ένα video από τα παρασκήνια της "ΜΕΛΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ" όπου η ΑΛΙΚΗ είχε μια χαρακτηριστική "συνομιλία" με ένα μικρό της φίλο.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ:
LAMBROY PAPAXENAKI
Τα Περισσότερα Τηλεοπτικά Δίκτυα της χωρας (ANT1,MEGA,SKAI,STAR) έδειξαν σε απευθείας συνδέσεις όλες της Αναχωρήσεις και Αφήξεις της Α.Β Για Μόναχο και Αμερική όπως και τα Ιατρικά Ανακοινωθέν απο το Ιατρικό Αθηνών.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη Στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης :
Η Απαντηση της στους ψευτοαριστεροκουλτουριάριδες..
23 Ιουλίου του 1996 ήταν γραφτό να φύγει από τη ζωή. Θυμόμαστε σήμερα την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Μια Αλίκη που μόνο διάφανη δεν ήταν. Είχε επιλέξει να αφήσει σκόπιμα στο σκοτάδι ουκ ολίγες πτυχές της ζωής της. Πρώτα και κυριότερα την ημερομηνία της γέννησής της, μυστικό επτασφράγιστο που δεν αποκάλυψε ποτέ αφού ήξερε πως οι συζητήσεις που φούντωναν γύρω από την ηλικία της λειτουργούσαν υπέρ της. Σε συνέντευξη που της είχε πάρει ο Ζάχος Χατζηφωτίου και στην ερώτησή του για την ηλικία της αυτή τον είχε αποστομώσει. «Γιατί να σου πω; Είναι σαν να αποκαλύπτω το όνομα του δολοφόνου σε αστυνομική ταινία πριν το τέλος της». Μια και εθίγη όμως το καυτό ζήτημα της ηλικίας, η Αλίκη ήταν γεννημένη μεταξύ του 1930 και του 1934. Την απόλυτη αλήθεια, βέβαια, δε θα μάθουμε ποτέ. Ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο της ζωής της που άφηνε στο σκοτάδι και μετά βίας έθιγε μόνον όταν είχε απέναντί της ένα ανυποχώρητο δημοσιογράφο ήταν η καταγωγή της. Η Αλίκη ήταν Μανιάτισσα και φαίνεται πως είχε επιλέξει να διαγράψει το κεφάλαιο «Μάνη» μια και ήταν στενά συνδεδεμένο με τον πατέρα της τον οποίο έχασε πρόωρα και με τρόπο αδιανόητο για ένα παιδί. Η απώλεια αυτή που σημάδεψε την Αλίκη για πάντα στάθηκε ενδεχομένως ο λόγος για τον οποίο έκλεισε τους λογαριασμούς της με το παρελθόν, με τη Μάνη, με τις ρίζες της.
Η οικογένεια Βουγιουκλάκη καταγόταν από τη Λάγια. Η γιαγιά της η Σταματίνα ήταν μια πανέξυπνη γυναίκα με έντονη προσωπικότητα και με ταλέντο στο να σκαρώνει αυτοσχέδια στιχάκια. Ο παππούς Αντώνης από την άλλη, γλύπτης αξιόλογος, πετρομάστορας και εργολάβος η φήμη του οποίου ξέφυγε από τα στενά όρια της Μάνης. Ο πατέρας της Αλίκης, Ιωάννης Βουγιουκλάκης, δικηγόρος που υπηρέτησε ως Νομάρχης Αρκαδίας κατά τη διάρκεια του Πολέμου. Σε μια κορνιζαρισμένη φωτογραφία που βρίσκεται στο σπίτι του μικρού αδελφού της Αλίκης, Τάκη, υπάρχει η εξής χειρόγραφη λεζάντα: «Ιωάννης Αντωνίου Βουγιουκλάκης εκ Λαγείας Λακωνίας έλκων το γένος. Νομάρχης Αρκαδίας Αύγουστος 1941 – Ιούνιος 1943. Εκρεουργήθη παρ’ Ελασιτών τη 31η Δεκεμβρίου 1943 εις χαράδραν Κυνουρίας». Υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες που ρίχνουν φως στην ιστορία, τη δράση αλλά και στο σκληρό τέλος του πατέρα της Αλίκης, είναι ωστόσο δύσκολο να εμβαθύνουμε εδώ σε γεγονότα και σε μια εποχή που αποτελεί ένα από τα πιο σκοτεινά κομμάτια της Ελληνικής Ιστορίας.
Η οικογένεια Βουγιουκλάκη πάντως, ξεπερνώντας το σοκ της απώλειας της πατρικής φιγούρας, κάνει μια νέα αρχή στο Μαρούσι της Αθήνας. Μαζί με την ιστορία της τραγικής απώλειας του πατέρα που θα θάψει βαθιά μέσα της η Αλίκη μοιάζει να διαγράφει τη Μάνη και την οικογενειακή της ιστορία. Μια θυσία που επέβαλλε ως απαραίτητη στον εαυτό της προκειμένου να ανοίξει ένα νέο, «καθαρό» κεφάλαιο ζωής. Ένα κεφάλαιο που εξάντλησε με μανιάτικο δυναμισμό εκτινάσσοντάς την στην κορυφή. Η ζωή την έκανε αγωνίστρια και οι «αντρίκιες προδιαγραφές» που η ίδια διατεινόταν ότι είχε ήταν ευλογία και κληροδότημα του τόπου της. Αν και φαινομενικά την είχε διαγράψει, η Μάνη διαφέντευε και το τελευταίο κύτταρο της ύπαρξής της. Μέχρι τέλους.
ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ - Σήκω χόρεψε συρτάκι
Δύο Σπάνια βίντεο της ΕΡΤ που η Βουγιουκλάκη μιλάει για την Μανιάτικη καταγωγή της.Ο πατέρας της Γιάννης Βουγιουκλάκης απο τη Λάγια(απο το ίδιο χωριό με τον Ηρωα Βλαχάκο)Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής δολοφονήθηκε απο τον ΕΛΑΣ..
ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ - Σήκω χόρεψε συρτάκι
Οι ρίζες
Η παράδοση λέει πως η παριά των Μιχαλακιάνων προέρχεται από τον πρώτο γιο του Νίκλου τον Μιχάλη που επειδή ήταν ιδιαίτερα ισχυρός τον φώναζαν Μιχάλακα.
Η παράδοση λέει πως η παριά των Μιχαλακιάνων προέρχεται από τον πρώτο γιο του Νίκλου τον Μιχάλη που επειδή ήταν ιδιαίτερα ισχυρός τον φώναζαν Μιχάλακα.
Κοιτίδα των Μιχαλακιάνων θεωρείται η Νόμια όπου βρίσκεται και ο πενταόροφος πύργος της οικογένειας Μιχαλακάκου. Από την Νόμια επεκτάθηκαν σε όλη την Μέσση ως τον Μέζαπο και το Ψίον. Από την Καρύνια είνας Μιχαλακάκος με το παρατσούκλι Μπουγικλής ( μεγαλόσωμος ) μετοίκησε στην Λάγια και ονομάστηκε Μπουγικλής-μετεπειτα Βουγιουκλάκης. Από εκεί σαν σώγαμπροι κατοίκησαν την Βάθεια όπου τελικώς οι Μιχαλακιάνοι αποτελούσαν το 70% του χωριού.
Οι διάφοροι κλάδοι πήραν τα ονόματά τους είτε από παρατσούκλια είτε από πατρώνυμα.
Το όνομα της οικογένειας Βουγιουκλάκη, προέρχεται από την τουρκική λέξη "μπουγιούκ" = "μεγάλος". Δόθηκε στον γεννήτορα της οικογένειας περί το 1700, διότι ήταν μεγαλόσωμος. Ονομάστηκε Μπουγικλής και χάρη στον τρόπο που οι Μανιάτες αναγνώριζαν ο ένας τον άλλον, τα παιδιά και τα εγγόνια του λέγονταν "Μπουγικλάκια" δηλ. παιδιά του Μπουγικλή. Το επώνυμο από Μπουγικλάκης κατέληξε γύρω στο 1950 στο "Βουγιουκλάκης" ως πιο εύηχο.
Κοιτίδα της οικογένειας είναι ο Αη-Γιώργης της Καρύνιας στην Δυτική ή Αποσκερή Μάνη και μετά το 1750 περίπου, η οικογένεια κατοίκησε στην Λάγια της Ανατολικής ή Προσηλιακής Μάνης. Ο λόγος αυτής της μετοίκησης ήταν η πρόσκληση που πήραν από άλλη οικογένεια που κατοικούσε στη Λάγια και η οποία ζητούσε υποστήριξη των θέσεών της από κάποια ισχυρή σε όπλα και ανδρικό πληθυσμό πατριά. Βρήκε αυτή την στήριξη στην πατριά του (γεννημένου περίπου το 1680) Μαυροειδή Μπουγικλή που ήταν από τις πιο ισχυρές.
Λέγεται μάλιστα ότι όταν ζήτησε ο Φέδερ από τους Μανιάτες να γκρεμίζουν τον πάνω όροφο του πύργου τους σαν ένδειξη σεβασμού προς το κράτος, ο Βουγιουκλάκης αρνήθηκε να το πράξει. Σε ζυζήτηση που είχε με τον Φέδερ, ο Βαυαρός τον ρώτησε γιατί δεν το κάνει αφού ο Γρηγορακάκης που είναι συντοπίτης του το δέχτηκε. Ο Βουγιουκλάκης τότε γυρίζει και του λέει... ο Γρηγορακάκης είναι Λαμπρή ενώ εγώ είμαι Χριστούγεννα. ( η Λαμπρή είναι μεγάλη γιορτή αλλά κινητή , ενώ τα Χριστούγεννα πάντα σταθερά 25 Δεκεμβρίου ).
Αλίκη.
Κοιτίδα της οικογένειας είναι ο Αη-Γιώργης της Καρύνιας στην Δυτική ή Αποσκερή Μάνη και μετά το 1750 περίπου, η οικογένεια κατοίκησε στην Λάγια της Ανατολικής ή Προσηλιακής Μάνης. Ο λόγος αυτής της μετοίκησης ήταν η πρόσκληση που πήραν από άλλη οικογένεια που κατοικούσε στη Λάγια και η οποία ζητούσε υποστήριξη των θέσεών της από κάποια ισχυρή σε όπλα και ανδρικό πληθυσμό πατριά. Βρήκε αυτή την στήριξη στην πατριά του (γεννημένου περίπου το 1680) Μαυροειδή Μπουγικλή που ήταν από τις πιο ισχυρές.
Λέγεται μάλιστα ότι όταν ζήτησε ο Φέδερ από τους Μανιάτες να γκρεμίζουν τον πάνω όροφο του πύργου τους σαν ένδειξη σεβασμού προς το κράτος, ο Βουγιουκλάκης αρνήθηκε να το πράξει. Σε ζυζήτηση που είχε με τον Φέδερ, ο Βαυαρός τον ρώτησε γιατί δεν το κάνει αφού ο Γρηγορακάκης που είναι συντοπίτης του το δέχτηκε. Ο Βουγιουκλάκης τότε γυρίζει και του λέει... ο Γρηγορακάκης είναι Λαμπρή ενώ εγώ είμαι Χριστούγεννα. ( η Λαμπρή είναι μεγάλη γιορτή αλλά κινητή , ενώ τα Χριστούγεννα πάντα σταθερά 25 Δεκεμβρίου ).
Αλίκη.
Η Αλίκη το 1952 έδωσε κρυφά από την οικογένειά της εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια μετά με Λίαν Καλώς, λόγω της αυστηρής βαθμολόγησης του Δημήτρη Χορν. Πριν καν αποφοιτήσει, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο. Ο πρώτος της θεατρικός ρόλος ήταν στο έργο ‘’Κατά Φαντασίαν Ασθενής’’ του Μολιέρου το 1953 και η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση έγινε στην ταινία ‘’Το Ποντικάκι ‘’το 1954.
Στη διάρκεια της φοίτησης της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου συμμετείχε χωρίς άδεια της Σχολής στην παράσταση ‘’Ρωμαίος και Ιουλιέτα’’. Τότε συζητήθηκε από τον σύλλογο των διδασκόντων της Σχολής η παραμονή της ή όχι στη Σχολή…αλλά τελικά παρέμεινε καθως συνφώνησαν οι «δάσκαλοι» της Καρθαίος και Ροντήρης αφου η ίδια ισχυρίστηκε ότι παρεννόησε και ότι στο παρελθόν ειχε απορριψει άλλη πρόταση συμμετοχής της σε παράσταση του θιάσου της Κοτοπούλη.
Σύντομα καθιερώθηκε στο χώρο και λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που απέκτησε στο ευρύ κοινό ονομάστηκε (απο την Ελένη Βλάχου,της Καθημερινής )«Εθνική Σταρ» της Ελλάδας.(Εθνική σταρ την είπε πρώτη φορά η Ελένη Βλάχου. Είχε πει τότε η Βλάχου “Όπως η Αμερική έχει την Μ.Μ. (Μέριλιν ) και η Γαλλία την BeΒe (Μπαρντό), εμείς έχουμε την ΑΒ (Αλίκη Βουγιουκλάκη)”.
Το 1960, κέρδισε το βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο 1ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου, ενώ η ίδια ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, όπου άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις.
Το 1961 η Αλίκη Βουγιουκλάκη συγκρότησε τον δικό της θίασο, ανεβάζοντας τα έργα ‘’Καίσαρ και Κλεοπάτρα’’, ‘’Χτυποκάρδια στο θρανίο’’, ‘’Ο Πρίγκιψ και η χορεύτρια’’ κ.α. Αργότερα γνωρίστηκε με τον Φιλοποίμενα Φίνο και άρχισε μια μόνιμη συνεργασία με την εταιρία του, τη Φίνος Φιλμ. Μαζί έκαναν μερικές από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου, ανάμεσά τους οι ταινίες: Αστέρω, Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, Μανταλένα, Το κλωτσοσκούφι, Η Αλίκη στο ναυτικό, Η Λίζα και η άλλη, Η ψεύτρα, Το δόλωμα, Η Αρχόντισσα και ο αλήτης, Υπολοχαγός Νατάσσα, Η κόρη του ήλιου, Η Μαρία της Σιωπής κ.α..
Οι, μεταξύ άλλων, κινηματογραφικοί της ρόλοι, άλλοτε της χαριτωμένης σκανδαλιάρας μαθήτριας, άλλοτε του πλουσιοκόριτσου που επαναστατεί εναντίον του πλούσιου πατέρα της, άλλοτε της φτωχής και ασήμαντης κοπέλας που καταφέρνει να ανέβει κοινωνικά, να επιτύχει και να δοξαστεί, είχαν και συνεχίζουν να έχουν, μεγάλη απήχηση στο κοινό εξασφαλίζοντας στην ηθοποιό σπάνια δημοτικότητα ενώ η ταινία Υπολοχαγός Νατάσα ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου για τρεις δεκαετίες. Επίσης οι δύο επόμενες μεγαλύτερες εισπρακτικές κινηματογραφικές επιτυχίες ανήκουν στην Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε την Αλίκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο, ανεβάζοντας συνολικά πάνω απο 53 θεατρικές παραστάσεις. Το 1975 αλλάζει τον μέχρι τότε τρόπο ανεβάσματος των μιούζικαλ, φέρνοντας στην Ελλάδα τα μιούζικαλ-υπερπαραγωγή, με το έργο του Νιλ Σάιμον ‘’Καμπίρια’’. Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το ‘’Καμπαρέ’’, ‘’Ωραία μου κυρία’’, ‘’Τζούλια’’,’’Άννυ’’, ‘’ Εβίτα’’, ‘’Βίκτωρ-Βικτώρια ‘’με τελευταίο το μιούζικαλ ‘’Η μελωδία της ευτυχίας’’.
Σημαντικό κεφάλαιο της καριέρας της Αλίκης Βουγιουκλάκη ήταν επίσης τα τραγούδια που ερμήνευσε ως ηθοποιός, τόσο στις κινηματογραφικές της ταινίες όσο και στις θεατρικές της παραστάσεις. Σημαντικοί Έλληνες συνθέτες και στιχουργοί όπως οι Ξαρχάκος, Πλέσσας, Λοΐζος, Μαρκόπουλος, Παπαδόπουλος, Γκάτσος, Μικρούτσικος, Ζαμπέτας, Θεοδωράκης κ.α. με κορωνίδα τον Μάνο Χατζιδάκι, έντυσαν μουσικά/στιχουργικά τα κινηματογραφικά και θεατρικά της έργα που ετυχαν μεγάλης αποδοχής.
Σύντομα καθιερώθηκε στο χώρο και λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που απέκτησε στο ευρύ κοινό ονομάστηκε (απο την Ελένη Βλάχου,της Καθημερινής )«Εθνική Σταρ» της Ελλάδας.(Εθνική σταρ την είπε πρώτη φορά η Ελένη Βλάχου. Είχε πει τότε η Βλάχου “Όπως η Αμερική έχει την Μ.Μ. (Μέριλιν ) και η Γαλλία την BeΒe (Μπαρντό), εμείς έχουμε την ΑΒ (Αλίκη Βουγιουκλάκη)”.
Το 1960, κέρδισε το βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο 1ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου, ενώ η ίδια ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, όπου άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις.
Το 1961 η Αλίκη Βουγιουκλάκη συγκρότησε τον δικό της θίασο, ανεβάζοντας τα έργα ‘’Καίσαρ και Κλεοπάτρα’’, ‘’Χτυποκάρδια στο θρανίο’’, ‘’Ο Πρίγκιψ και η χορεύτρια’’ κ.α. Αργότερα γνωρίστηκε με τον Φιλοποίμενα Φίνο και άρχισε μια μόνιμη συνεργασία με την εταιρία του, τη Φίνος Φιλμ. Μαζί έκαναν μερικές από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου, ανάμεσά τους οι ταινίες: Αστέρω, Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, Μανταλένα, Το κλωτσοσκούφι, Η Αλίκη στο ναυτικό, Η Λίζα και η άλλη, Η ψεύτρα, Το δόλωμα, Η Αρχόντισσα και ο αλήτης, Υπολοχαγός Νατάσσα, Η κόρη του ήλιου, Η Μαρία της Σιωπής κ.α..
Οι, μεταξύ άλλων, κινηματογραφικοί της ρόλοι, άλλοτε της χαριτωμένης σκανδαλιάρας μαθήτριας, άλλοτε του πλουσιοκόριτσου που επαναστατεί εναντίον του πλούσιου πατέρα της, άλλοτε της φτωχής και ασήμαντης κοπέλας που καταφέρνει να ανέβει κοινωνικά, να επιτύχει και να δοξαστεί, είχαν και συνεχίζουν να έχουν, μεγάλη απήχηση στο κοινό εξασφαλίζοντας στην ηθοποιό σπάνια δημοτικότητα ενώ η ταινία Υπολοχαγός Νατάσα ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου για τρεις δεκαετίες. Επίσης οι δύο επόμενες μεγαλύτερες εισπρακτικές κινηματογραφικές επιτυχίες ανήκουν στην Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε την Αλίκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο, ανεβάζοντας συνολικά πάνω απο 53 θεατρικές παραστάσεις. Το 1975 αλλάζει τον μέχρι τότε τρόπο ανεβάσματος των μιούζικαλ, φέρνοντας στην Ελλάδα τα μιούζικαλ-υπερπαραγωγή, με το έργο του Νιλ Σάιμον ‘’Καμπίρια’’. Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το ‘’Καμπαρέ’’, ‘’Ωραία μου κυρία’’, ‘’Τζούλια’’,’’Άννυ’’, ‘’ Εβίτα’’, ‘’Βίκτωρ-Βικτώρια ‘’με τελευταίο το μιούζικαλ ‘’Η μελωδία της ευτυχίας’’.
Σημαντικό κεφάλαιο της καριέρας της Αλίκης Βουγιουκλάκη ήταν επίσης τα τραγούδια που ερμήνευσε ως ηθοποιός, τόσο στις κινηματογραφικές της ταινίες όσο και στις θεατρικές της παραστάσεις. Σημαντικοί Έλληνες συνθέτες και στιχουργοί όπως οι Ξαρχάκος, Πλέσσας, Λοΐζος, Μαρκόπουλος, Παπαδόπουλος, Γκάτσος, Μικρούτσικος, Ζαμπέτας, Θεοδωράκης κ.α. με κορωνίδα τον Μάνο Χατζιδάκι, έντυσαν μουσικά/στιχουργικά τα κινηματογραφικά και θεατρικά της έργα που ετυχαν μεγάλης αποδοχής.
-Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έχει χαρακτηριστεί από πολλούς κριτικούς, δημοσιογράφους αλλά και από διεθνείς καταξιωμένους Έλληνες σκηνοθέτες όπως ο Κώστας Γαβράς, σαν ένα πανευρωπαϊκό αν όχι παγκόσμιο φαινόμενο διότι καμιά άλλη ηθοποιός δεν ήταν τόσο αγαπητή και δημοφιλής στο κοινό μιας χώρας, για τόσο μεγάλη χρονική περίοδο, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Το 1960 βραβεύτηκε με το βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ Ταινιών Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στη ταινία «Μανταλένα». Αποκαλείται επίσης «το Φαινόμενο Αλίκη».
Αν αναρωτηθεί κανείς γιατί η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν η πλέον δημοφιλής από κάθε άλλη star του ελληνικού κινηματογράφου η απάντηση μάλλον είναι μπροστά στα μάτια του. Η Βουγιουκλάκη είναι το είδωλο μιας ανέμελης νιότης που είχε ανάγκη η Ελλάδα στα χρόνια μετά των μεγάλων πολιτικών αναταράξεων.
Αν αναρωτηθεί κανείς γιατί η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν η πλέον δημοφιλής από κάθε άλλη star του ελληνικού κινηματογράφου η απάντηση μάλλον είναι μπροστά στα μάτια του. Η Βουγιουκλάκη είναι το είδωλο μιας ανέμελης νιότης που είχε ανάγκη η Ελλάδα στα χρόνια μετά των μεγάλων πολιτικών αναταράξεων.
Δύο Σπάνια βίντεο της ΕΡΤ που η Βουγιουκλάκη μιλάει για την Μανιάτικη καταγωγή της.Ο πατέρας της Γιάννης Βουγιουκλάκης απο τη Λάγια(απο το ίδιο χωριό με τον Ηρωα Βλαχάκο)Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής δολοφονήθηκε απο τον ΕΛΑΣ..
Αλίκη Βουγιουκλάκη - Το τραγούδι της Αλίκης το οποίο γράφτηκε για εκείνη:
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Αλίκη και Κορίνα (Κυριακή) Τσοπέη από τη Κοίτα Της Μάνης.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη απέρριψε ένα τραγούδι του Ζαμπέτα, που παρεξηγήθηκε και το έδωσε στην Μαρινέλλα. Ερμήνευσε το “σταλιά σταλιά” και έγινε σταρ .Τ ο τραγούδι αυτό -ένα από τα ωραιότερα λαϊκά μας- ο Γιώργος Ζαμπέτας αρχικά το είχε γράψει για να το τραγουδήσει η Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια». Όταν όμως εκείνη το άκουσε, αρνήθηκε να το πει, λέγοντας στον συνθέτη ότι δεν της ταιριάζει και να το δώσει στον Καζαντζίδη να το τραγουδήσει.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη απέρριψε ένα τραγούδι του Ζαμπέτα, που παρεξηγήθηκε και το έδωσε στην Μαρινέλλα. Ερμήνευσε το “σταλιά σταλιά” και έγινε σταρ .Τ ο τραγούδι αυτό -ένα από τα ωραιότερα λαϊκά μας- ο Γιώργος Ζαμπέτας αρχικά το είχε γράψει για να το τραγουδήσει η Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια». Όταν όμως εκείνη το άκουσε, αρνήθηκε να το πει, λέγοντας στον συνθέτη ότι δεν της ταιριάζει και να το δώσει στον Καζαντζίδη να το τραγουδήσει.
ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ -ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΑΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΘΝΑΡΧΗΣ
ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
H συνύπαρξη της Αλίκης Βουγιουκλάκη με την Άντζελα Γκερέκου στην παράσταση Miss Πέπσι του 1993 στο Δημοτικό θέατρο του Πειραια.
Τον Ιούλιο του 1996, τις ημέρες που “έφυγε” η Αλίκη,Ο Τόλης Βοσκοπουλος δε δίστασε να αναβάλει ακόμα και το γάμο του με την Άντζελα Γκερεκου λόγω πενθους.
Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟ 1965
Γάμος Αλικης Βουγιουκλάκη – Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Βίντεο από τον γάμο της Μανιάτισσας μεγάλης μας ηθοποιού στους Δελφούς. 18 Ιανουαρίου 1965, στον παρακάτω Σύνδεσμο.
Οι ηθοποιοί παντρεύτηκαν στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στον λόφο των Δελφών.
Οι ηθοποιοί παντρεύτηκαν στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στον λόφο των Δελφών.
https://www.facebook.com/watch/?v=1370046573639655
– 1954 Το ποντικάκι
– 1955 Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας
-1956 Το κορίτσι με τα παραμύθια
-1957 Μαρία Πενταγιώτισσα
-1957 Διακοπές στην Αίγινα
-1957 Χαρούμενοι αλήτες
-1957 Έρωτας στους αμμόλοφους
-1957 Η ζαβολιάρα
-1958 Ερωτικές ιστορίες
-1958 Ο Μιμίκος και η Μαίρη
-1958 Η μουσίτσα
-1958 Αστέρω
-1959 Το ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο
-1960 Το κλωτσοσκούφι
-1960 Μανταλένα
-1960 Η Αλίκη στο ναυτικό
-1961 Η Λίζα και η άλλη
-1962 Αλίκη
-1962 Ταξίδι
-1963 Η ψεύτρα
-1963 Χτυποκάρδια στο θρανίο
-1964 Η σωφερίνα
-1964 Το δόλωμα
-1965 Μοντέρνα σταχτοπούτα
-1966 Η κόρη μου η σοσιαλίστρια
-1966 Διπλοπεννιές
-1967 Αχ αυτή η γυναίκα μου
-1967 Το πιο λαμπρό αστέρι
-1968 Το κορίτσι του λούνα παρκ
-1968 Η αγάπη μας
-1968 Η αρχόντισσα κι ο αλήτης
-1969 Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά
-1969 Η νεράιδα και το παλικάρι
-1970 Ένα αστείο κορίτσι
-1970 Υπολοχαγός Νατάσσα
-1971 Σ' αγαπώ
-1971 Η κόρη του ήλιου
-1972 Η Αλίκη δικτάτωρ
-1972 Η Μαρία της σιωπής
-1979-80 Το κορίτσι του καμπαρέ
-1980 Πονηρό θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα
-1981 Κατάσκοπος Νέλλη
ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
1953-54: Κατά φαντασίαν ασθενής, του Μολιέρου1953-54: Φουσκοθαλασσιές, του Δ. Μπόγρη
Καλοκαίρι 1954: Ρωμαίος και Ιουλιέτα, του Σαίξπηρ
1955-56: Η πινακοθήκη των ηλιθίων, του Ν. Τσιφόρου
1955-56: Ηθοποιός Κην, του Αλ. Δουμά
1955-56: Σιμούν, του Αν. Ρ. Λενορμάν
1956-57: Ντούο Σεμπαστιάν, των Χ. Λιντσάιο και Ρ. Κρόουζ
1956-57: Η θεατρίνα, των Σ. Μομ και Γκ. Μπόλτον
Καλοκαίρι 1957: Το κοντσέρτο, του Χ. Μπαρ
1957-58: Ο άγονος κήπος, του Ε. Μπάνιολντ
1957-58: Το δίχτυ της αράχνης, της Άγκ.Κρίστι
1958-59: Ωραία μου κυρία, του Τζ. Μπ. Σω
1959-60: Τόπο στα νιάτα, της Λ. Φοντόρ
1960-61: Ο πρίγκιψ και η χορεύτρια, του Τ.Ρόμαν
1960-61: Φτωχό σαν σπουργιτάκι, του Λ. Φοντόρ
1961-62: Αποκτά δικό της θίασο.
Περιοδεία σε διάφορες πόλεις και χωριά της Ελλάδας και στην Κύπρο. Παίζονται τα έργα «Ωραία μου κυρία», «Τόπο στα νιάτα», «Πειρασμός», του Γρ. Ξενόπουλου, «Τρελό καλοκαίρι», του Ε. Κέρκλαν και «Φτωχό σαν σπουργιτάκι»
Καλοκαίρι 1962: Οδός Ονείρων, του Μάνου Χατζιδάκι
1962-63: Καίσαρ και Κλεοπάτρα, του Τζ. Μπ. Σω
1962-63: Χτυποκάρδια στο θρανίο, του Αλ.Σακελάριου
Καλοκαίρι 1963: Περιοδεία στην Κωνσταντινούπολη, Μυτιλήνη και Χίο με τα έργα «Ωραία μου κυρία», «Τόπο στα νιάτα», «Σωφερίνα», «Πειρασμός» και «Φτωχό σαν σπουργιτάκι»
1963-64: Μια Κυριακή στη Νέα Υόρκη, του Ν. Κράσνα
1963-64: Περάστε την πρώτη του μηνός, των Ισ. Μπέκερτ και Στ. Αντοργιάν, Η Αλίκη, από αυτή τη σεζόν, γίνεται συνθιασάρχης με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ
1964-65: Κολόμπ του, Ζ. Ανουίγ
1964-65: Πειρασμός, του Γρ. Ξενόπουλου
1965-66: Ο κόσμος, της Σούζι Βογκ και του Π. Όσμπορν
1965-66: Η κόρη μου η σοσιαλίστρια, του Αλ.Σακελάριου
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ από 20 Απριλίου 1966 και συνεχίζεται και την καλοκαιρινή περίοδο 1966 στην Αθήνα στο θέατρο ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ από 22 Ιουνίου 1966.
1966-67: Του φτωχού τ΄αρνί, του Στ. Τσβάιχ
1966-67: Αχ, αυτή η γυναίκα μου, των Ν. Τσιφόρου και Π. Βασιλειάδη
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ από 30 Απριλίου 1967 και συνεχίζεται και το καλοκαίρι του 1967 στην Αθήνα στο θέατρο ΜΙΝΩΑ.
Καλοκαίρι 1967: Ζητείται νέα με προίκα, των Ν. Τσιφόρου και Π. Βασιλειάδη
1967-68: Τόπο στα νιάτα, του Λ. Φοντόρ
1967-68: Γλυκιά μου Μπριζίτ, των Π. Γκαβό και Ρ. Σαρβέι
Καλοκαίρι 1968: Ζητείται νέα με προίκα (στη Θεσσαλονίκη)
1969-70: Αυτό που ξέρει κάθε γυναίκα, του Τζ. Μπάρι
1969-70: Ναταλί (Ήρθα και θα μείνω), των Ρ. Βενσύ και Ζ. Βαλμύ
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από 26 Απριλίου 1970 και παρουσιάζεται εναλλάξ με το έργο "Αυτό που ξέρει κάθε γυναίκα" , από 8 Μαίου 1970.
1970-71: Επτά χρόνια γάμου, των Π. Βασιλειάδη και Λ. Μηχαηλίδη
Ο θίασος Αλίκης Βουγιουκλάκη-Δημήτρη Παπαμιχαήλ, αποκτά στέγη, στο θέατρο «Αλίκη»
1971-72: Βασίλισσα Αμαλία, του Γ. Ρούσσου
Η παράσταση συνεχίζεται και το καλοκαίρι του 1972 στον Πειραιά στο θέατρο ΣΚΥΛΙΤΣΕΙΟΝ , από 8 Ιουνίου 1972.
1972-73: Οι φυλακισμένοι της 2ας λεωφόρου, του Ν. Σάιμον
1972-73: Η θεατρίνα, των Σ. Μομ και Γκ. Μπόλτον
Το καλοκαίρι του 1973 η παράσταση παρουσιάζεται σε περιοδεία στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και συνεχίζεται και την χειμερινή περίοδο 1973 - 74 στην Αθήνα στο θέατρο ΑΛΙΚΗ.
1973-74: Ωραία μου κυρία, του Τζ. Μπ. Σω
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από 14 Απριλίου 1974.
Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ αποχωρεί από το θίασο κι έτσι μένει η Αλίκη η μόνη θιασάρχης
1974-75: Μαντώ Μαυρογένους (Προδομένος λαός), του Γ. Ρούσσου
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ανεβάζει τη "Βασίλισσα Αμαλία" στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από 4 Μαίου 1975 και το καλοκαίρι του 1975 παρουσιάζει την "Θεατρίνα" στην Δυτική Γερμανία , το Λονδίνο , τις Βρυξέλλες και τη Ζυρίχη.
1975-76: Καμπίρια, του Ν. Σάιμον
Καλοκαίρι 1976: Πειρασμός, του Γρ. Ξενόπουλου
Σεπτέμβριος 1976: Η Αλίκη περιοδεύει στην Αυστραλία για να παρουσιάσει το έργο «Το κορίτσι με τη χρυσή καρδιά»
1976-77: Το νυφικό κρεβάτι, του Γ. Ντε Χάρτογκ
Η παράσταση μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από 10 Απριλίου 1977.
Καλοκαίρι 1977: Ωραία μου κυρία, του Τζ. Μπ. Σω
Η παράσταση συνεχίζεται και τη χειμερινή περίοδο 1977 - 78 στο Θέατρο ΑΛΙΚΗ.
.
Καλοκαίρι 1978: Cabaret, του Τζ. Μάστεροφ
Η παράσταση συνεχίζεται και τη χειμερινή περίοδο 1978 - 79 στο Θέατρο ΑΛΙΚΗ και στη συνέχεια μεταφέρεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ από 22 Απριλίου 1979 και για 3 βδομάδες
.
Καλοκαίρι 1979: Καμπίρια, του Ν. Σάιμον
1979-80: Η Αλίκη περιοδεύει σε πόλεις της Ελλάδας με το έργο «Νυφικό κρεβάτι»
Καλοκαίρι 1980: Εύθυμη χήρα, των Φρ. Λέχαρ, Β. Λεόν και Λ. Στάιν
1980-81: Τζούλια, του Μπ. Σλέιντ
1981-82: Εβίτα, των Τ. Ράις και Άν. Λ. Γουέμπερ
Η παράσταση συνεχίζεται και το καλοκαίρι του 1982 στο ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΙΚΗ.
.
1982-83: Η κυρία με τις καμέλιες, του Αλ. Δουμά
.
Καλοκαίρι 1983: Η εύθυμη χήρα, των Φρ. Λέχαρ, Β. Λεόν και Λ. Στάιν
.
1983-84: Βίκτωρ-Βικτώρια, του Ρ. Σίντσελ
Μεταφέρεται στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ από τον Μάιο του 1984.
.
Ιούλιος 1984: Η Αλίκη περιοδεύει στην Αυστραλία με το έργο «Νυφικό κρεβάτι»
.
1984-85: Εκπαιδεύοντας, τη Ρίτα του Γ. Ράσελ (θιασάρχες είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ)
Στη συνέχεια η παράσταση μεταφέρθηκε και στη Θεσσαλονίκη και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα καθώς και στην Αμερική, τον Καναδά, την Αγγλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία, τη Γαλλία, την Ελβετία και την Κύπρο.
.
1986: Λυσιστράτη (Επίδαυρος), του Αριστοφάνη
Η παράσταση ανέβηκε και στο ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ
.
1986: Φιλουμένα Μαρτουράνο, του Εντ. Ντε Φίλιπο (θιασάρχες είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ)
Η παράσταση μεταφέρθηκε και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ από 19 Απριλίου 1987 και για ένα μήνα.
.
1986-87: Λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά, των Π. Μπεριγιέ και Ζ. Π. Γκρεντί
Η παράσταση συνεχίστηκε και το καλοκαίρι του 1988 στο Κηποθέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ και στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα
.
1989-90: Σίρλεϊ Βάλενταϊν, του Γ. Ράσελ
,
.
1990: Αντιγόνη (Επίδαυρος), του Σοφοκλή
Η παράσταση στη συνέχεια παρουσιάστηκε στην Καβάλα, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, τα Ιωάννινα , την Πάτρα, την Μεγαλόπολη και τον Πειραιά.
.
1990-91: Γλυκό πουλί της νιότης, του Τ. Ουίλιαμς
.
1991: Η κυρία δε με μέλλει, του Β. Β. Σαρντού
1992: Μις Πέπσι, της Π. Μπρινό
Στη συνέχεια η παράσταση ξεκινά περιοδεία σε όλη την Ελλάδα
1993-94: Ωραία μου κυρία, του Τζ. Μπ. Σω
Η παράσταση μεταφέρθηκε και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΕΓΝΑΤΙΑ από 2 Μαίου 1994 και για ένα μήνα.
1994-96: Η μελωδία της ευτυχίας, των Ρ. Ρότζερ και Όσ. Χάμερσταϊν
Η παράσταση συνεχίζεται και τη χειμερινή περίοδο 1995 - 96 στο θέατρο ΑΛΙΚΗ από τις 12 Οκτωβρίου 1995. Στη συνέχεια μεταφέρεται στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Πειραιά από 26 Ιανουαρίου ως 25 Φεβρουαρίου 1996. Και τέλος συνεχίζει στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ από 8 Μαρτίου 1996. Στις 28 Απριλίου 1996 η Αλίκη αποχαιρετά για πάντα, από σκηνής, το κοινό της που τόσο τη λάτρεψε...
Το θέατρο Αλίκη στην οδό Αμερικής 4, στο κέντρο της Αθήνας, θα μας θυμίζει πάντα την ύπαρξη της.
Ο πρώτος χρυσός δίσκος που δόθηκε στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας ήταν αυτός με τα τραγούδια από την ταινία «Το Ξύλο Βγήκε Από Τον Παράδεισο» (1959), σε μουσική του Μ. Χατζιδάκι και ερμηνεύτρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Οι 75.000 δίσκοι που πωλήθηκαν αποτέλεσαν ρεκόρ. Στα τραγούδια από την εν λόγω ταινία ανήκουν τα πολύ γνωστά «Το Γκρίζο Γατί» και «Έχω Ένα Μυστικό» (Μ. Χατζιδάκι - Αλ. Σακελλάριου).
Αξιοσημείωτα είναι τα τραγούδια «Θάλασσα πλατιά» (στίχοι Γ. Ρούσου), «Μέσα σ’ αυτή τη βάρκα» (στίχοι Μάνου Χατζιδάκι), «Τράβα μπρος» (στίχοι Αλ. Σακελλάριου), «Ξημερώνει» (στίχοι Β. Γκούφα), «Θαλασσοπούλια μου» (στίχοι Ν. Γκάτσου), «Κλωτσοσκούφι» (στίχοι Χρ. Γιαννακόπουλος - Αλ. Σακελλάριος) μαζί με τον Μπιθικώτση, «Σ’ αγαπώ» (στίχοι Αλ. Σακελλάριου) και «Ο αμαξάς» (στίχοι Αλ. Σακελλάριου).
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ερμήνευσε τα τραγούδια από τα «Χτυποκάρδια στα θρανία» και στην τουρκική γλώσσα, για την τουρκική εκδοχή της ταινίας.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ερμήνευσε κι ένα πλήθος ακόμα διαχρονικών τραγουδιών όπως: «Φως της αυγής» (στίχοι Β. Γκούφας), «Η νύχτα» (στίχοι Ν. Γκάτσος), «Ο Λευτέρης» (Ν. Γκάτσος), «Κατερίνα», «Ξανθομαλλού», «Ήλιος πάνω, ήλιος κάτω» (Γ. Μαρκόπουλος - Λ. Παπαδόπουλος), «Στον ήλιο του μεσημεριού», «Αλητάκι μπατηράκι» και «Η αγάπη θέλει δύο» μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ, «Άναψε μέσα μου φωτιά» (Ν. Μαμαγκάκη - Ντ. Δημόπουλου), «Μου αρέσουνε τ’ αγόρια» και «Άστο το χεράκι σου» (Κώστας Καπνίσης - Α. Σακελλάριος),«Νανούρισμα» (Μ. Λοΐζος - Λ. Παπαδόπουλος), «Χάλι γκάλι», «Το φεγγαράκι», «Το τιμόνι» (Γ. Λαβράνος - Α. Σακελλάριος), «Σήκω χόρεψε συρτάκι», «Η Κυριακή», «Δημήτρη μου», «Είναι το στρώμα μου μονό» (Γ. Ζαμπέτας), «Γείρε στην πέτρα» (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ, «Γεννήθηκα στον Πειραιά» (Γ. Κατσαρός - Πυθαγόρας), «Ποιος, ποιος, ποιος» (Γ. Κατσαρός - Πυθαγόρας), «Αλίμονο στα νιάτα μου» (Ν. Καλλίτσης - Κ. Λιακάκος) μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ και «Όσα δώσεις στην αγάπη» (Ν. Καλλίτσης - Κ. Λιακάκος) κ.ά.
Την περίοδο 1974-75 η Αλίκη Βουγιουκλάκη ανεβάζει την παράσταση Μαντώ Μαυρογένους του Γ. Ρούσου, τη μουσική της οποίας υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης, όπως και τη μουσική για την παράσταση της «Αντιγόνης» το 1990.
Το 1983-84 η Αλίκη ανέβασε το μιούζικαλ «Βίκτωρ - Βικτώρια» του Σίντσελ. Τη μουσική για την παράσταση έγραψε ο Θάνος Μικρούτσικος.
Το 1989 η Αλίκη Βουγιουκλάκη ανέβασε την παράσταση «Σίρλεϋ Βαλεντάιν» ερμηνεύοντας δυο τραγούδια των Κραουνάκη - Νικολακοπούλου, τα «Δεσποινίς Βαλεντάιν» και «Το σπίτι αυτό».
Καθιερώθηκε στο χώρο και λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που απέκτησε στο ευρύ κοινό ονομάστηκε Εθνική Σταρ της Ελλάδας. Το 1960, της απονεμήθηκε το 1ο Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο Α' Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία «Μανταλένα», σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου.
Υπήρξε το δημοφιλέστερο Πρόσωπο και οχι μονο ως ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.
Ειχε κ Εχει Φανατικους θαυμαστές παρα τα 24 χρόνια απο το θάνατο της.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 1996
Όταν μια μέρα θα φύγω από τη ζωή…Ε, πείτε πως χάσατε ένα χαμόγελο…
Η Ασθένεια..
Δεν της εφτανε η ταλαιπωρια απο την ασθενεια, επρεπε να φανει και δυνατη για τον κοσμο!Συγκλονιστική.
Η Πορεία προς την Αιωνιότητα..
Μετά την ολιγόμηνη μάχη με τον καρκίνο, η ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ καταλήγει τελικά στις 10:30 το πρωί της 23/7/1996. Στα πλάνα, από το Δελτίο Ειδήσεων του ΑΝΤ1 TV, με τον ΤΕΡΕΝΣ ΚΟΥΙΚ και τη ΣΟΦΙΑ ΤΣΙΛΙΓΙΑΝΝΗ, παρακολουθούμε το χρονικό της ημέρας με τις εκδηλώσεις των ανθρώπων που την λάτρεψαν (μικρών και μεγάλων), την πομπή που την ακολουθεί στην τελευταία της βόλτα στο "σπίτι της", το Θέατρο "ΑΛΙΚΗ" και το λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών, από το οποίο πέρασε σύσσωμος ο ελληνικός κινηματογράφος.
Το δελτίο ειδήσεων ολοκληρώνεται με ένα video από τα παρασκήνια της "ΜΕΛΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ" όπου η ΑΛΙΚΗ είχε μια χαρακτηριστική "συνομιλία" με ένα μικρό της φίλο.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ:
LAMBROY PAPAXENAKI
Τα συγκλονιστικά λόγια της Αλίκης Βουγιούκλακη όταν γυρνούσε από την Αμερική με τα κακά μαντάτα.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη Στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης :
Η Απαντηση της στους ψευτοαριστεροκουλτουριάριδες..
Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΗ ΜΑΝΙΑΤΙΣΣΑ ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ.
Πολύ το χάρηκε η Αλίκη εκείνο το πρωινό στις 17 Ιουνίου 1996, όταν ξαφνικά την επισκέφτηκε ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο Μίκης, κρατώντας μιαν αγκαλιά από άσπρα και κόκκινα τριαντάφυλλα, πέρασε στο δωμάτιο νοσηλείας, όπου η Αλίκη ήταν ακόμη ξαπλωμένη στο σπίτι της. "Γεια σου, Αλίκη", και απλώνοντας το δεξί του χέρι έσφιξε το δικό της. "Σου έφερα μερικά λουλούδια. Τα άσπρα συμβολίζουν την αγνότητα της ψυχής σου και τα κόκκινα την ομορφιά σου", της είπε δίνοντάς της την ανθοδέσμη. "Σε ευχαριστώ πολύ, Μίκη μου, όχι μόνον για τα ωραία τριαντάφυλλα που μου έφερες, αλλά και για το ενδιαφέρον σου για εμένα". Η επίσκεψή του κράτησε περίπου μία ώρα και θα έμενε πολύ περισσότερο, αν δεν τον περίμενε μια προγραμματισμένη πρόβα στο στούντιο. Η συντροφιά του Μίκη, την ευχαρίστησε ιδιαίτερα, της πρόσφερε ανακούφιση και την ενθάρρυνε. Ας σημειωθεί ότι η Αλίκη εκτιμούσε και αγαπούσε πολύ το συνθέτη. Η φιλία τους ξεκινάει από την Τρίπολη, όταν συνέπεσε οι πατεράδες τους να υπηρετούν την ίδια χρονολογία στην ίδια πόλη. Η Αλίκη ήταν τότε οκτώ ετών και ο Μίκης δεκαέξι. Στη σύντομη αυτή συνάντησή τους είπαν πολλά, θυμήθηκαν τα παλιά και αναπόλησαν τις ευχάριστες στιγμές που τους είχαν συνδέσει στη ζωή και στο θέατρο. Σε κάποιο σημείο του λέει: "Δεν γνωρίζεις όμως τι ζώδιο είμαι". "Όχι" της απαντά ο Μίκης. "Λοιπόν, μάθε ότι είμαι Καρκίνος. Ξέρεις τι είναι Καρκίνος;" επαναλαμβάνει με έμφαση η Αλίκη. "Εγώ", απαντά ο Μίκης, "είμαι Λέων, αν και δεν έχω ασχοληθεί με τα ζώδια". "Καρκίνος με Λιοντάρι έχουν μεγάλη διαφορά" σχολίασε η Αλίκη. Για να τη διασκεδάσει τότε ο Μίκης της λέει: "Δηλαδή είσαι κάβουρας", κάνοντας συγχρόνως μια χαρακτηριστική κίνηση με τα δάκτυλα του δεξιού του χεριού, μαζεύοντας και κλείνοντας όπως κάνει ο κάβουρας όταν περπατά. "Όχι, Μίκη μου, είμαι πολύ σοβαρά". Ο αποχαιρετισμός ήταν εξίσου ζεστός: "Γεια σου Μίκη μου, γεια σου αγάπη μου", είπε η Αλίκη στο φίλο της κι εκείνος ανταπέδωσε με ένα φιλί. "Γεια σου Αλικάκι μου, και θα τα πούμε πάλι πολύ σύντομα".
Υ.Γ. Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Στέλιου Πουλάκη "Αλίκη, εξομολογήσεις εκ βαθέων λίγο πριν φύγει", εκδόσεις Καστανιώτη, 1999.
Μια από τις πιο ιδιαίτερες δισκογραφικές συνεργασίες του μουσικοσυνθέτη είναι με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, η οποία ερμήνευσε το τραγούδι «της Βροχής νερό», σε σύνθεση Μίκη Θεοδωράκη το 1974 για τις ανάγκες της παράστασης «Μαντώ Μαυρογένους» του Γιώργου Ρούσσου.
Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε πεί:θεωρώ πως στο «Της βροχής νερό», που λέει σ’ αυτό τον δίσκο, καταθέτει, ίσως, την καλύτερη ερμηνεία της στη δισκογραφία, που φυσικά δεν έχει καμία σχέση με το «Γκρίζο γατί», το «Χόρεψε τουίστ» και τα άλλα
Δεύτερη φωνή στην Αλίκη κάνει η Χάρις Αλεξίου. Αυτό δεν αναφέρεται στο δίσκο Ο ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ του Μ. Θεοδωράκη. Το έχει όμως αναφέρει σε συνέντευξή της η ίδια η Αλεξίου.
Αλίκη Βουγιουκλάκη - της βροχής νερό / Μ. Θεοδωράκης
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη και Μ. Θεοδωράκης είχαν συνεργαστεί και το 1990 στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή οπου ο Μίκης Θεοδωράκης είχε συνθέσει τη Μουσική της Παράστασης.
Τα τραγούδια,οι μουσικές,τα κείμενα, η ζωή του σπουδαίου συνθέτη αλλα και το χαμογελο της Βουγιουκλάκη σε μια Μεταπολεμική Ελλάδα πού τόσο είχε ανάγκη . Εδωσαν Χαρά,Ελπίδα ,Αισιοδοξία στον Έλληνα και την Ελληνίδα και πιστεύω να απλώνονται σαν μάθημα για όλες τις γενιές, αυτές που μεγάλωσαν μαζί τους, αυτές που τους γνώρισαν και αυτες που θα τους μάθουν στο μέλλον.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ..
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου