ΓΑΡΔΕΝΙΤΣΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ

Ο Μονοκάμαρος Ναός του Άγιου Πέτρου ( 11ου.αιώνα)    εορτάζετε κάθε Χρόνο στις 29 Ιουνίου βρίσκεται Νοτιοδυτικά της κάτω Γαρδενίτσας  μέσα στα ελαιοπερίβολα στη θέση -Ξεμόνι "Ράχη"(Κωσταριάνικα) στο δεξί μας χέρι προς τον παλιο δρόμο για Καμίνα(Πατσιλινιάνικα). Οι τοιχογραφίες του Αγίου Πέτρου είναι των αρχών του 13ου αι. διακρίνονται για τη λαϊκή σοφία τους, Οι εσωτερικές διαστάσεις του μνημείου είναι 6.64 Χ 2.90μ, (εξωτερικά 7.70 Χ 4.51μ). Η εκκλησία είναι κτισμένη με τεφρούς μαρμαρόλιθους. Ο τρόπος τοιχοδομίας δε διαφέρει πολύ από αυτόν των Αγίων Αναργύρων της Καφιόνας. Η Αρχαιολογική Υπηρεσία κάλυψε με πλάκες τη στέγη του μνημείου όταν το στερέωσε. Το τέμπλο τοποθετημένο πριν διακοσμηθεί με τοιχογραφίες ο ναός, ήταν μαρμάρινο, πολύ φροντισμένης λάξευσης. Σήμερα έχει διαλυθεί και τα μέλη του απόκεινται μέσα στην εκκλησία. Πρέπει να είναι κοντινής εποχής με τα χρονολογημένα γλυπτά της Μάνης από τον Άγιο Νικόλαο Λάγιος (1121) και την Αγία Τριάδα στο Μπρίκι. ΒΙΝ

Όταν οι Μανιάτισσες όρμησαν με τα δρεπάνια στη Μάχη του Διρού. Μια μάχη που έδωσαν οι ουσιαστικά άοπλες γυναίκες της Μάνης και η οποία απέκτησε μεγάλη για το έθνος μας σημασία, αφού σημειώθηκε την περίοδο που η Επανάσταση κινδύνευε να χαθεί από τις εσωτερικές έριδες που αποδυνάμωσαν τα στρατεύματα και έκαμψαν το ηθικό των αγωνιστών. «Ήκουσεν ο Ιμπραχήμης ότι εις την Σπάρτην οπλοφορούσι και αι γυναίκες και αντιφιλοτιμούνται προς τους άνδρας. Αλλ’ ίσως δεν το επίστευεν. Ιδού τώρα ότι ηξιώθη να ίδη, αν όχι αυτός προσωπικώς, τα στρατεύματά του όμως. Πεντακόσιαι γυναίκες, έδραμον οπλισμέναι κατά των αποβάντων Αράβων και πολλόταται άλλαι, άοπλοι και οπλισμέναι εφιλοτιμούντο να μη φανώσι των ανδρών κατώτεραι. Όπου, λοιπόν, και αι γυναίκες και τα παιδία οπλοφορούσι και πολεμούσι, ας μη ελπίζη ο Ιμπραχήμης να προκόψη, και έσφαλε τα μέγιστα εις την εκλογήν του νέου τούτου θεάτρου.» Γενική Εφημερίς Ελλάδος, Αύγουστος 1826 Τον Ιούνιο του 1826, η Ελλάδα βρισκόταν σε μι